Hey people, how are you?!

Het is eigelijk toch erg.. Ik had beloofd geregeld te schrijven en had me voorgenomen toch wel na 2/3 weken wat op de blog te schrijven.. Maar de wereld van een Au pair ziet er niet altijd zo kleurig uit en als ik niet aan het werk ben dan ben ik Sydney aan het verkkennen.
Ik voel me echt een huisvrouw: was, poetsen, koken, vaatwasser in- uitruimen en de kids. En deze maand was echt zwaar en dat is zacht uitgedrukt. Zoals je kon lezen in mijn vorige leesverslag luisteren de kids amper tot niet, huilt George elke morgen als de ouders naar het werk gaan voor ongeveer 1 uur. En op een gegeven moment breekt je het helemaal, vooral toen ik vorige week George de donderdag en vrijdag de hele dagen had. Een voorbeeld: \'s morgens gingen de ouders naar het werk, heeft hij lang gehuild, daarna in zijn broek geplatst en op de grond (dus Anke kon haar schoonmaak skills laten zien). We gingen zwemmen in een binnenbad en hij had er erg zin in, eenmaal daar begon hij te huilen en het maakte niet uit wat ik zei het hielp niets. Meneer wou zijn swimsuit (bleek dat hij een heel pak heeft om aan te doen in het water en ik had alleen zijn zwembroek meegenomen). Het moest hoe hij het wou en hij stopte niet voordat we naar huis gingen. Dus ik ben over mijn grens gegaan (als het mijn kind was het ik het totaal anders gedaan, maar het is mijn kind niet en de ouders doen het anders dus ik moet mee met die flow) om samen met hem naar huis te gaan om zijn swimsuit te halen (meteen 2 meegenomen, als hij van gedachte veranderde haha best lachwekkend als ik het zo lees) en eenmaal thuis wou hij niet meer terug. Ik vond het wel goed geweest dus we gingen natuurlijk terug en eenmaal in het water ja hooor: vond George het te koud. Ik zakte door de grond, ik ging zwemmen en heb hem daar maar even laten zitten. Vervolgens heb ik speelgoed gehaald en hem uiteindelijk weten te motiveren om een duik in het zwembad te nemen. Hij heeft 4 keer gedoken in het water en daarna naar huis gegaan. Maar je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat het erg vermoeiend was en dat niet alleen ik had er uiteindelijk zelf geen lol meer in, mijn enthousiastme zwakte af. George was totaal niet enthousiast en zo ken ik kinderen helemaal niet.

Uiteindelijk was ik blij dat ik de weekenden vrij ben en daar neem ik ook dankbaar gebruik van.
Ik ben vorig week naar The Rocks geweest om het vuurwerk van the 100 years Austrilian navy day te zien, het was erg indrukwekkend en mooi om te zien! Het operahouse veranderde van kleuren en symbolen en het vuurwerk werd afgevoerd vanuit militaire schepen. Wat het natuurlijk wel afmaakte was hoeveel mensen er waren, meer dan in heel Nederland.
Voor het vuurwerk was ik in de City om te shoppen (ik shop hier onderhand elke week, is helemaal niet goed dat ik zoveel geld verdien haha).
De dag erna ben ik naar de dierentuin in Mosman gegaan: Taranga Zoo met de dutch girl Jelkse. Het was erg gezellig maar wel hot, was maar liefs 31 graden. Je hebt vanuit de dierentuin een great view to the city; ik kan er geen genoeg van krijgen en soms geloof ik het nog steeds niet dat ik hier ben.. Het is een droom die uitkomt

Dit weekend ben ik de vrijdag na het werken gaan rennen met Alice (een Au pair die hier in de buurt woont) en ik had mijn nieuwe runners aan. Iedereen in Mosman loopt op sportschoenen en ik wil er altijd fashion uitzien ook als ik de kinderen naar school breng, dus ik doe alleen me runners aan als ik ook echt ga rennen.
Zaterdags ben ik weer eens in Chatswood geweest om te shoppen (heb natuurlijk weer vanalles gekocht waaronder 1 bikini) & hier in Australia hebben ze yogurtland, so delicious! Het is ongeveer net zoals een Swirl alleen dan met yoghurt en je mag zoveel pakken als je wil ook de toppings. Maar je betaald er natuurlijk wel voor, but so jammie! Daarna nog even naar de Beach in Mosman geweest en ja hoor Anke zal Anke niet zijn... De beugel van de nieuwe bikini was kapot, \'s avonds ging ik toch naar Sydney (was wel haasten, want was al tamelijk laat maar dat maakt me dan niet uit) en daar hadden ze de winkel ook. Extra gebeld en was okey. Ik kom daar aan, zegt ze dan ze er geen swimwear verkopen dus ik moet het in Chatswood ruilen: fijn is dat weer.. Want ja zo had ik wel mooi de hele avond met stappen een plastic bag haha. Maargoed als Anke iets wil dan wil Anke het. Ben maandag terug geweest en heb het kunnen ruilen! Jeej!

Zaterdagavond waren de dutch girls en ik wezen uiteten met een lekker wijntje erbij en om het af te maken een wekelijks vuurwerk! Ze knallen wat af hier in Sydney! En om de avond helemaal compleet te maken zijn we uitgeweest in een club.

En als je denkt dat het hier saai is in Sydney op zondag dan heb je het helemaal mis, hier is altijd wat te doen. Dus the mixed group (Alice, Kathrin, Rachel, Mell en ik) hadden een ticket voor een cruise party. De boot bracht ons van Darling Harbour de zee op en je kon de Opera house en de Harbour bridge zien onder het partyen; echt amazing! Ik heb ook meerdere keren bedacht: ik zou hier best kunnen wonen, want echt I love Australia. Maar niet getreurd I come back!

Ik vertelde eerder al dat ik er donderdag en vrijdag helemaal doorheen zat, ik heb ook eerder al contact gehad met Smart Au pairs en vrijdag weer omdat ik het idee had: dit wil ik niet voor 6 maanden.. Ben hier gekomen om gelukkig te zijn. De vraag was nu alleen wou ik weg bij dit gezin voor een ander gezin? Ik heb er goed overnagedacht.. maar nee dat wou ik niet, ik ben een doorzetter maar ook mijn hostparents zijn zo aardig. Ik kreeg vrijdag zelfs een knuffel van James omdat hij zag dat ik het moeilijk had. En de kinderen ja, ik ben hun eerste Au pair en de vader is ook voor lange tijd thuis geweest dus wat kan ik ervan verwachten. Ik snap de situatie ook, maar de vraag die ik mij elke keer afstel wanneer gaat het beter?! Maar na regen komt zonnenschijn en vandaag waren de kids zo geweldig: ze luisterde naar mij, ze waren enthousiast en hadden niet 1 keer ruzie... Het was een wonder. Ik was zo blij, ik heb ook de reward chards in de wereld gebracht en ze hadden vandaag allebei stickers gekregen. Ze waren er erg blij om en lieten het uiteraard meteen daddy zien toen hij thuis kwam. Het jongetje zei zelfs vandaag: I love you! Dus ik hoop dat het geen eendagsvlinder is, want zoals het vandaag ging kan ik de 6 maanden wel afmaken. Hopelijk brengen mijn opvoedings- skills een goed resultaat. De hostparents zeiden dat ze al goede resultaten zagen, dus daar ben ik blij om!

De week is nog maar net begonnen, maar kan voor mij niet meer stuk: morgen ga ik weer tegemoet met een brede glimlach!

Voor mij is het nu alweer tijd om te gaan slapen en zo hebben jullie weer wat te lezen ;)

Till next time!